صلاحیت اعضا

[arnh]

طی یه فقره پیغام خصوصی از طرف آقا جواد ..

تازه یه چیز جالب:
امکان داره من هم از تیم و حتی ایران ویج استعفا بدم و برم
دلیلش رم نپرس: چمی دونم مشکلات کاری
ولی هنوز سر حرفم پای پوسته هستن
گرچند که امکان شکست خود پروژه پوسته رو هم می دم

از من دلخور نباش
این پیغام رو خصوصی زدم چون فکر می کنم ممکنه روحیه اعضاء تیم رو تضعیف کنه
در هر حال اگر صلاح می دونید می تونی علنیش کنی من حرفی ندارم

بای Darg

و فقره دوم

سلام
راستی من گفتم "امکان داره برم" ولی هنوز قطعی نشده

جونم برات بگه که چند ماه پیش یه برنامه حساب داری قبول کردم اونم کجا, شرکتش توی یندر ماهشر یعنی بندر امام بود.
من هم از همون اول روی مبلغش نقشه کشیدم و حتی پول نگرفترم خرج کردم به امید اینکه تا یک ماه دیگش حقوق رو می گیرم و تموم

این قضیه درست همراه شد با قضیه پروژه
cortex
پوسته که خودم و البته به لطف کمک های فکری شما توی سایت مطرح کردم

به همین دلیل یه یک ماهی فعالیت هام توی سایت و بخصوص همکاریم با شما کند شد
طبق چیزی که ازم خواسته بودند برنامرو نوشتم و براشون فرستادم
و اونها فقط 25 درصد مبلغ قرارداد رو بهم پرداخت کردند

البته مدیرعامل شرکت از آشاناهامونه "شوهر خالمه" به همین دلیل مجبور شدم برم ماهشهر تا از نزدیک ببینم مشکل چی بوده
و اون مسافرت کاری که من رو ده دوارده روز از سایت دور کرد همین بود
البته باز اون ها بهم قول دادند که مشکل من رو یک هفته ای حل کنند اما من با وجود گرمای این موقع سال اونجا, ده دوازده روز اونا بودم.

حالا قرار شده بخش های جدیدی به برنامه اضافه کنم اون هم در عرض سه هفته و کاریه که می دونم حداقل دو ماه دیگه وقت لازم داره!

خلاصه اینکه برای حفظ آبروی کاریم باید این برنامرو به سرنجام برسونم
خدا می دونه تا حالا انقدر سختی نکشیده بودم
از این جهت وقتم پر شده طوری که حتی از اول تابستون چنتا شاگرد برای تدریس کامپیوتر گرفته بودم و همشون رو سر جلسه سوم چهارم و بدون گرتن هیچ حق تدریسی جواب کردم

خیلی حرف زدم می بخشی
سخن آخر اینکه هنوز یک فرستی بهم بده تا نتیجه نحقیقم رو وی پوسته اعلام کنم بعد خودتون در مورد استفاده ازش تصمیم بگیرید

بای

و فقره سوم .

سلام و خداحافظ

این آخرین پیغامیه که بهت می دم و منتظر هیچ جوابی هم نیستم چون وقتی به دستت می رسه که من دیگه رفتم

بزار برات یه ماجرایی رو تعریف کنم
چند سال پیش من و یک بنده خدایی دوست بودیم دو دوست واقعی و دوران دبیرستان رو با هم بودم نمی تونم بگم چقدر ولی در این حد که مثلا میگند دو روح در یک بدن !! در این حد
تا اینکه از پنج سال پیش به رسم روزگار از هم دور شدیم تا چند هفته پیش که دوباره اون رو به طور تصادفی در حرم حضرت عبدلعظیم حسنی (ع) شهرری دیدم

چند روزی گذشت و چند بار دیگه هم طی قرار هایی که باهم داشتیم همدیگرو دیدم. اما اون در آخرین باری که همدیگرو دیدم یک توهین کوچیک به من کرد
نمی دونم شاید هم از نظر من توهین بود و از نظر ایشون فقط یک شوخی ...

ایرانویج برای من خیلی خاطره داشت و واقعا مفید بود. میدونی من در دنیای واقعی دوست زیادی ندارم شاید یکی یا دوتا اون هم در این حد که چون اون ها به من نیاز دارند من رو دوست خودشون می خونند.
اما واقعا از محیط ایرانویج خوشم اومد چون مثل جاهای دیگه نبود و بین آی دی ها و اشخاص یک نوع حس برقرار بود اون هم در دنیای مجازی واقعا چیز جالبیه چون دوستی اینجا به خاطر جنسیت افراد قیافشون یا چیزهای دیگه از این دست نیست

یعنی چیزی که من در دنیای واقعی بهش دست پیدا نکرده بودم در ایرانویج, برام محقق شد.
اما چه حیف برای من که یک سال بیشتر طول نکشید


در مورد تیم ویروس نویسی خیلی دلم می خواد بدونم توی این مدتی که تیم تشکیل شد چه کردیم (چه کردید) من تنها کار عملی که برام ملموس بود همین تایید و عدم تایید اعضاء بود

ای کاش لااقل زود تصمیم نمی گرفتی تا من می تونستم نتیجه کارم روی پوسترو براتون شرح بدم!نمی دونم جامعه ایران چی داره و در این جامعه چی به سر جون هاش آوردند اما من که 22 سالمه احساس می کنم یه مرد 40 سالم
چون خیلی خستم و پیر شدم
حالا دیگه وقتشه کارو بدم دست شما جون ترها

تو این مدت خیلی چیز ها ازت آموختم ممنونم ازت
از طرف من از خسرو و بقیه بچه ها هم خداحافظی کن
به امید موفقیت در تیم ویروس نویسی ایرانویج و زندگی واقعی
خدانگهدار
جواد سلطانی پنج شنبه 12 مرداد سال 1385
ساعت 2 و 45 دقیقه بعد از ظهر